Tegenwoordig kun je niet meer voor de Bijenkorf langs lopen zonder aangeklampt te worden door iemand die je tot een goed doel wil overhalen. Een enkeling vraagt mij nog wel eens of hij überhaupt iets mag vragen. De meesten beginnen meteen met hun praatje. Als ik dan doorloop, proberen ze het meestal in deze trant: "Maar u bent toch een goed mens?" Op zo'n moment deug ik van geen kanten.
Lang geleden toen ik jong was, bestond er nog geen internet. Dat was wel zo overzichtelijk. Als je bijvoorbeeld nieuwe muziek wilde horen, dan luisterde je of naar de radio, hoewel het aanbod nou niet echt denderend was destijds (nu ook niet trouwens) of je kon vrienden vragen om muziek te lenen of een bandje te kopiëren. (Kopen was niet echt een optie, want muziek was toen ten opzichte van nu relatief duur.) Er was nog een andere mogelijkheid: de fonotheek. Eerst kon je eigenlijk alleen maar lp's lenen, maar die werden al snel verdreven door de cd's in de jaren negentig. Volgens mij kostte het toen 2 gulden om een cd te lenen en dat deed ik regelmatig. Soms leende je iets waar je van dacht: wat is dit in hemelsnaam? Zo ook met een cd van de Belgische band Noordkaap. Niet alles is even goed, maar de nummers zijn wel prachtig instrumentaal uitgevoerd. De band maakte veel gebruik van Hammondorgeltjes. Je houdt ervan of niet. Inmiddels bestaat Noordkaap niet meer, maar de leadzanger zingt nu in Monza. Kort geleden zag ik op de Belgische tv deze cover van Et si tu n'existais pas van Joe Dassin voorbijkomen. Ik vind hem prachtig. De tekst is op zich niet zo geweldig, maar de manier waarop het gezongen wordt dan weer wel. "Woeaachtend op de ochtendzon".
bus·chauf·feur de; m,v -s bestuurder van een autobus
Zo af en toe verplaats ik me wel eens naar mijn werk met de bus. Het is niet mijn favoriete vervoermiddel, maar goed, als het te hard regent, dan kies ik er toch maar voor. Nu valt het mij op dat veel mensen denken dat de buschauffeur een soort scanapparaat is waar je je busabonnement langs kunt halen. "Bliep!" Jullie hebben het fout! Het klinkt misschien raar, maar een buschauffeur is een mens. Dus zeg alsjeblieft eens "goedemorgen" tegen de beste man of vrouw! En wat blijkt? Maar liefst 90% van de chauffeurs zegt iets terug. Aandachtspunt bij deze eerste les: let niet op de 10% die niets terugzegt. Dit zijn meestal de mensen die liever naar de radio luisteren dan acht te slaan op de passagiers.
Wat je als leraar volgens veel leerlingen niet zou moeten doen, is zingen in de klas. Nou ja, het mag wel, maar er zit altijd wel een meisje op de voorste rij (en dan vooral in klas 1) dat heel hard gaat giechelen als je gaat zingen. Toch kun je door af en toe eens een mooi liedje te zingen blij verrast worden door een leerling die opeens mee gaat zingen. Zo kwam ik er dit jaar achter dat ik onder mijn leerlingen een paar echte liefhebbers van De Dijk heb. Tja, als een leerling vraagt of het licht uit mag als we een stukje video gaan kijken, dan is de link natuurlijk al snel gelegd naar "Mag het licht uit". Toch heb ik in mijn vijfde klas ook nog wel wat missiewerk te verrichten. Bij het lezen van een gedicht van Propertius waarin hij beschrijft hoe Amor hem kwelt, terwijl zijn hart al helemaal is uitgedroogd, kon ik het niet laten om even "Bloedend Hart" aan te heffen, maar tevergeefs. Er zit zo'n mooie zinssnede in: "Ik wacht op wat gaat komen / Als ik ben leeggebloed". Laten we hopen dat dat bloeden toch maar gestelpt kan worden, want anders zouden we Huub toch maar missen. Propertius raadt in zijn gedicht Amor aan om zijn pijlen maar op iemand anders te richten, want wie zou anders gedichten over amor moeten maken? Voor alle vijfdeklassers die dat prachtige gedicht van Propertius gelezen hebben, volgt hier "Bloedend Hart" van De Dijk.
Een ´prozaïsche´ vertaling van Propertius, Carm. 2.12: Wie hij ook was, die Amor als jongen geschilderd heeft, denk je niet dat deze wonderlijke handen gehad heeft? Hij zag voor het eerst dat geliefden zonder verstand leven, en dat grote goederen door onbelangrijke zorgen verloren gaan. 5 Dezelfde voegde niet tevergeefs vleugels toe, snel als de wind, en beeldde af hoe de god weg van het menselijk hart vliegt: natuurlijk omdat wij heen en weer worden gesmeten tussen de golven, en de wind met ons op geen plaatsen standvastig is. En terecht is zijn hand bewapend met pijlen voorzien van weerhaken, 10 en hangt er een pijlkoker uit Kreta aan beide schouders: omdat hij toeslaat voordat wij van een veilige afstand de vijand zien, en niemand na die wond gezond weggaat. In mij blijven de pijlen, blijft ook het beeld van de jongen - maar hij heeft beslist zijn vleugels verloren; 15 omdat hij - ach! - nergens heen van mijn hart wegvliegt, en onafgebroken oorlogen voert ten koste van mijn bloed. Waarom is het jou aangenaam te wonen in een uitgedroogd hart? Als je eergevoel hebt, schiet dan je pijlen ergens anders heen, knaap! Het is beter degenen die nog niet zijn aangeraakt met dat vergif van jou te overvallen: 20 niet ik, maar mijn ijle schim heeft te lijden. Als je die te gronde richt, wie zal er dan zijn die dergelijke dingen bezingen moet, (deze lichte Muze van mij is jouw grote roem), die het hoofd en de vingers en de zwarte ogen van het meisje moet bezingen en hoe haar voetjes gewoonlijk sierlijk gaan?
Tegenwoordig kun je niet meer voor de Bijenkorf langs lopen zonder aangeklampt te worden door iemand die je tot een goed doel wil overhalen. Een enkeling vraagt mij nog wel eens of hij überhaupt iets mag vragen. De meesten beginnen meteen met hun praatje. Als ik dan doorloop, proberen ze het meestal in deze trant: "Maar u bent toch een goed mens?" Op zo'n 
moment deug ik van geen kanten.
Posts
