Het moet eind 1987 of begin 1988 geweest zijn dat meester Vugteveen van groep 8 aankondigde dat we de film Dirty Dancing zouden gaan kijken. Basisschool? Jawel, toen ik van klas 3 naar klas 4 van de lagere school zou gaan, werd plotseling de basisschool ingevoerd. Ik ging opeens naar groep 6. Ik heb er altijd een hekel aan gehad om in een 'groep' te zitten. Een groep kan van alles zijn. We kregen trouwens allemaal een geel koffertje van een hard soort plastic waarin je je topografieschrift kon meenemen. Verder hoefden we namelijk niets mee naar huis te slepen. Na een tijdje was het niet cool meer om dat koffertje mee te nemen en nam ik mijn toposchrift in de hand mee. Op een gegeven moment belandde dat schrift in een plas, maar desondanks kan ik veel plaatsen en rivieren moeiteloos aanwijzen op de kaart. Dat koffertje was trouwens erg omstreden. Veel scholen wilden liever geld voor een videospeler. Waar nu geschiedenisleraren opeens ontdekken dat ze niet meer met een krijtje kunnen lesgeven, omdat er opeens een whiteboard in hun lokaal hangt, was toen één videospeler voor een hele school iets zeer begeerlijks. Maar goed, ik was begonnen over Dirty Dancing. Die film zouden we dus kijken, maar er werd bezwaar gemaakt door ouders. Stel je eens voor dat je kinderen een film zien waarin de acteurs net iets te close dansen... Gelukkig hebben we de film gezien. Ik vond hem erg mooi, maar heb hem nooit meer teruggezien. Volgens mij moet ik dat vooral zo houden als ik de fragmenten in het nieuws zie. Ook dat gele koffertje kan ik maar beter ver in een hoek van mijn ouders' zolder laten liggen.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten